«ناجنبش»؛ کنشهای مجتمع و کنشگران غیر مجتمع
این «ناجنبشها» اگرچه بر حسب تعریف کلاسیک نهاد، رسانه، حزب نماینده، سخنگوی یا رهبر مشخص و اعتراضات برنامهدار ندارند؛ اما در مجموع حرکتهای پراکنده و بیشماری را نمایندگی میکنند.ریشه «ناجنبش زنان» در ایران هم باید در سالهای نخست انقلاب سال ۱۳۵۷ دانست؛ یعنی زمانی که آیتالله «روحالله خمینی» تنها دو هفته پس از پیروزی انقلاب از وزارت دادگستری خواست تجدیدنظر در قانون حمایت از خانواده مصوب سال ۱۳۵۳ را در دستور کار خود قرار دهد.
روایت فصلنامه «جامعهپژوهی فرهنگی» این مساله را مطرح کرده که ناکامی در تغییر یا لغو این قانون میتواند ناشی از نگرانیها از کاهش جمعیت و کاهش ازدواج از سوی مذهبیها باشد. بالا رفتن آگاهی و سواد زنان، تغییر نگرش زنان به زندگی، تغییر سبک زندگی، استقلال مالی، انتخاب آزادانه و تغییر هنجارهای جامعه از دیگر عوامل گسترش طلاق و عاملیت زنان در این زمینه اعلام شده است.این روایت از شکلگیری و گسترش پدیده «ازدواج سفید» در ایران هم سخن به میان آورده و نخستین گزارشها در این خصوص را مربوط به سال ۱۳۹۰ دانسته که روزبهروز در ایران رو به گسترش است.
این قانون در سال ۱۳۷۵ با اندکی عقبنشینی برای متخلفان، مجازات ۱۰ تا ۶۰ روز حبس یا ۵ تا ۵۰ هزار تومان جزای نقدی در نظر گرفت. با آغاز دوران ریاستجمهوری «محمود احمدینژاد» به عنوان فردی محافظهکار در ایران، برخورد با پدیده «بدحجابی» همچون دهه ۱۳۶۰ در دستور کار قرار گرفت و تلاشهای گستردهای برای «سر و سامان» دادن به «مد و لباس» صورت گرفت که یکی از آنها تصویب قانون «ساماندهی مد و لباس» در مجلس بود.
این روایت در پایان قبول کرده که نگرش جامعه ایران به مقوله حجاب طی چهار دهه اخیر تغییر کرده و مخالف دخالت دولت در این زمینه شده است.
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: dw_persian - 🏆 7. / 63 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »