0» این ویروس را نسبت به ماههای اولیه شروع پاندمی چندین برابر کرده و از رقم سه به ۹ رسانده است.
زیر میزان سرایتپذیری یا میزان انتقال ویروس از یک بیمار به افراد دیگر را نشان میدهد: جدا از این که میزان سرایتپذیری ویروس کرونا با وجود سویه دلتا سه برابر شده است، ضریب انتقال ویروس حتی در سویه اصلی که همهگیری ویروس با آن شروع شد نیز در مقایسه با ویروسهای دیگری که در زمان اوج شیوع خود بسیار سرایتپذیر بودهاند، کمتر نیست؛ مثلا ویروس «اچآیوی» که برای دههها بحث داغ تمام محافل پزشکی، دانشگاهی و حتی رسانهها بود، در اوج زمان شیوع خود در دهه ۱۹۸۰ میلادی، ضریب سرایتی نزدیک به چهار داشت. این یعنی در آن زمان، هر نفری که به ویروس اچآیوی آلوده میشد، میتوانست در چهار نفر دیگر نیز عفونت ناشی از این ویروس را ایجاد کند.
بنابراین، در برخورد با اظهارنظرهایی همچون توییت آقامحمد، باید گفت که نه تنها ویروس کرونا جزو ویروسهای بسیار مسری است بلکه ضریب سرایت آن نیز در جهشهای ژنتیکی اخیر این ویروس، به شدت در حال افزایش بوده است.
R
0» این ویروس را نسبت به ماههای اولیه شروع پاندمی چندین برابر کرده و از رقم سه به ۹ رسانده است.زیر میزان سرایتپذیری یا میزان انتقال ویروس از یک بیمار به افراد دیگر را نشان میدهد:
جدا از این که میزان سرایتپذیری ویروس کرونا با وجود سویه دلتا سه برابر شده است، ضریب انتقال ویروس حتی در سویه اصلی که همهگیری ویروس با آن شروع شد نیز در مقایسه با ویروسهای دیگری که در زمان اوج شیوع خود بسیار سرایتپذیر بودهاند، کمتر نیست؛ مثلا ویروس «اچآیوی» که برای دههها بحث داغ تمام محافل پزشکی، دانشگاهی و حتی رسانهها بود، در اوج زمان شیوع خود در دهه ۱۹۸۰ میلادی، ضریب سرایتی نزدیک به چهار داشت. این یعنی در آن زمان، هر نفری که به ویروس اچآیوی آلوده میشد، میتوانست در چهار نفر دیگر نیز عفونت ناشی از این ویروس را ایجاد کند.
بنابراین، در برخورد با اظهارنظرهایی همچون توییت آقامحمد، باید گفت که نه تنها ویروس کرونا جزو ویروسهای بسیار مسری است بلکه ضریب سرایت آن نیز در جهشهای ژنتیکی اخیر این ویروس، به شدت در حال افزایش بوده است.آقامحمد، کاربر توییتری میگوید چون برای دریافت نمونه از مخاط، سواب یا ابزار مربوط به نمونهبرداری را وارد محدوده «نازوفارنژیال» یا بخش انتهایی بینی که به حلق متصل میشود، میکنند، پس کرونا آنقدرها هم واگیردار نیست. با اینحال، در دنیا برای نمونهبرداری تست پیسیآر یا «زنجیره واکنشی پلیمراز» که قابل اتکاترین نوع تست برای تشخیص عفونت به ویروس کرونا است، روشهای متفاوتی وجود دارد. یکی از این روشها، استفاده از ابزارهای نمونهبرداری از مخاط بینی و دهان است که در روزهای اولیه ابتلا به عفونت کووید-۱۹، بیشترین تعداد و تمرکز ویروس کرونا در این مناطق است.
حتی در روش نمونهبرداری از مخاط بینی نیز بنا بر معیارهایدر زمینه کنترل کیفیت ابزارهای نمونهبرداری که در اختیار تولیدکنندگان و عموم نیز قرار گرفتهاند، چنانچه شکل و تمرکز قسمت الیافی آنها بهگونهای باشد که بتوانند از قسمت قدامی بینی و قسمت میانی آن، یعنی «مید تربینیت» نیز نمونه بردارند، قابل استفاده هستند. بنابراین، احتمالا در ایران به این دلیل از سوابهای بلندی که تا نازوفارنژیال پیش میروند استفاده میشود که سوابهای دیگری در بازار در دسترس نیستند.سایت
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (افدیای) برخی روشهای جایگزین سواب یا نمونهبرداری از بینی و دهان را نیز مشخص کرده است. در این سایت آمده است روش نمونهبرداری بزاقی که در آن فرد داخل یک لوله آزمایش در چندین مرحله پشت سر هم آب دهان خود را میریزد یا روش قرقره کردن مقدار کمی آب مقطر و ریختن آن در یک ظرف استریل شده نیز درست به اندازه سواب، دقیق است.
علاوه بر اینها، سازمان افدیای میگوید این روشها به این دلیل که توسط خود فرد بیمار هم قابل انجام هستند و میزان ارتباط آنها را با کادر درمانی و آزمایشگاهی به حداقل میرسانند، در کنترل شیوع این ویروس نیز موثر هستند.در بخش پاسخها به توییت مدنظر این گزارش، عده زیادی، از جمله خود آقامحمد به لطمه زننده بودن و احتمال بالای نتیجه مثبت کاذب تستهای سواب بینیکردهاند.
بررسیها اما نشان میدهند که امکان بروز نتیجه مثبت کاذب در تمام تستهای پیسیآر که توسط افراد آموزش دیده و در آزمایشگاه انجام میشوند، بسیار ناچیز است.سایت
سازمان غیرانتفایی «مایو» که سازمانی مختص آموزش عمومی موضوعات مربوط به سلامت و اطلاعرسانی به عموم مردم درباره تحقیقات پزشکی است، آمده که نمونهبرداریها در محیط استریل ظرف نمونهبرداری نگهداری میشوند.
همچنین گفته شده است که پس از نمونهبرداری، نمونهها یا به مراکز آزمایشگاهی که امکان بررسی نمونه را دارند، انتقال داده میشوند و یا در همان آزمایشگاه، وارد دستگاهی که امکان تشخیص ویروس را دارد، خواهند شد تا نتیجه به دست بیمار برسد.
بنابراین، به گفته سازمان غیرانتفاعی مایو، امکان بروز نتیجه مثبت کاذب تقریبا نزدیک به صفر است و تنها زمانی نتیجه مثبت کاذب خواهد بود که ابزار نمونهبرداری یا ظرفی که ابزار تا زمان انجام آزمایش در آن نگهداری میشود، آلوده به ویروس باشد که با توجه به حساسیت این تستها، این موضوع منتفی است.