آفریدگار صد نوای ماندگار

پرویز مشکاتیان در سال ۱۳۳۴ در نیشابور زاده شد.

پدرش آموزگار و مدیر دبستان بود و سنتور، تار و ویلون را خوش می‌نواخت.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

او پنج ساله بود که آموزش سنتور را نزد پدرش آغاز کرد: «یک سنتور داشتم که جلوی آن در داشت. یکشنبه‌ شب‌ها در خانه ما انجمن شعر و موسیقی برپا بود. استاد اخباری سنتور می‌زد. چپ‌دست بود و می‌دیدم با دست چپ خیلی کارها می‌کند. من هم تقلید می‌کردم و باعث شد دست چپم قوی‌تر شود.»

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

هشت ساله بود که نخستین بار در دبستان کنسرت داد و از ۱۱ سالگی تا چند سال پی در پی در رشته‌های ویولن، تار، سه‌تار و سنتور در استان خراسان مقام اول را به دست آورد و به اردوی رامسر رفت.

۱۹ ساله بود که به تهران رفت، گروهی تشکیل داد و آهنگ‌های هنرمند بنام اصغر بهاری را تنظیم و در جشن هنر شیراز اجرا کرد.

در همان سال به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران وارد شد و زیر نظر نورعلی برومند، داریوش صفوت، یوسف فروتن، عبدالله دوامی و محمدتقی مسعودیه رشته موسیقی را به پایان رساند.

۲۰ ساله بود که در "مرکز حفظ و اشاعه موسیقی" آموزگار و سرپرست ارکستر شد.

۲۲ ساله بود که "گروه عارف" را تشکیل داد و همپای محمدرضا لطفی با "گروه شیدا" هر هفته برای برنامه رادیویی "گلچین هفته" ترانه‌های تازه یا بازسازی‌شده ترانه‌های قدیمی را تنظیم و ضبط می‌کرد.

یک سال پس از انقلاب ۵۷ گروهش را با "گروه شیدا" درهم آمیخت و سلسله ترانه‌های مجموعه "چاووش" را منتشر کرد و آهنگ‌های ماندگاری برای این مجموعه ساخت.

۲۴ ساله بود که در سفارت ایتالیا یکی از ماندگارترین کنسرت‌های پس از انقلاب را با همکاری محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ‌فر اجرا کرد. قطعه‌های این اثر "آستان جانان" نوآوری‌های او را در ریتم (قطعه شیدایی)، در آهنگسازی ("راهی بزن که آهی...") و در گردش از گوشه‌های یک دستگاه به دستگاه‌ها و مایه‌های دیگر آشکار ساخت؛ نوآوری‌هایی که بعدها در "بیداد"، "دستان" و "قاصدک" به اوج رساند.

می‌گفت: «برای احترام به مخاطب باید برج و بارو و ساز و برگی اندیشید ولی این برای جلب و جذب بیشتر مخاطب نیست بلکه برای پیامی است که می‌خواهید بدهید.»

سرخوردگی او از تکروی‌ها و جبهه‌گیری‌های هنرمندان و برخورد خشن و ناهنجار دست‌اندرکاران سیاست با موسیقی برای دل نازک و طبع لطیف او مرگ‌آور بود.

پرویز مشکاتیان در ۵۴ سالگی در تهران درگذشت.