بهداری زندان اوین؛ دکوری پر از قرص‌های سرماخوردگی

دکوری که تقی رحمانی از آن می‌گوید، طی سال‌های اخیر فقط کمی تغییر کرده؛ حالا داروهای دیگر، مکمل سرماخوردگی و آرام‌بخش هم در آن پیدا می‌شود.

طی ۴ دهه گذشته بارها زندانیان سیاسی و عقیدتی از نبود امکانات پزشکی در زندان و عدم انتقال به‌موقع به بیمارستان گفته‌اند، زندانیانی نیز به دلیل همین بی‌توجهی‌ها یا جان خود را از دست داده‌اند و یا مبتلا به آسیب‌های جدی شده‌اند.

«احمد زیدآبادی»، روزنامه‌نگاری که پس از حوادث انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ بازداشت شد؛ در سال ۱۳۹۱ در زندان دچار برونشیت و تنگی نفس شد، اما شش ماه طول کشید تا نهایتا در آبان ۱۳۹۱ او را از اوین به بیمارستانی منتقل کردند. در آن زمان یکی از نزدیکان احمد زیدآبادی به

حقوق بشر در ایران گفته بود که به تشخیص دکتر بهداری زندان اوین و پزشک قانونی، او باید به بیرون زندان برای درمان منتقل می‌شد؛ اما دو ماه طول کشید تا او به بیمارستان منتقل شود.» اما تلخ‌تر از همه داستان «علیرضا رجایی»، روزنامه‌نگار و از اعضای سابق هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران است. آقای رجایی نیز پس از انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دهم ایران بازداشت شد.