مدتهاست واژههایی همچون تفاهم و تعامل در داخل، روند مذاکرات و اصلاح قانون اساسی در اخبار و تحلیلهای سیاسی میشنویم و هر طیف و گروه سیاسی هم بسته به مناسبات خودشان با قدرت تعریف و تفسیر خودشان را دارند. این روزها که کشور شرایط خاصی را تجربه میکند مسئولان بیش از هر زمان دیگری به باز شدن گرهها در داخل نیاز دارند تا مردم را که قدری دلخور هستند در کنار خودشان داشته باشند.
اگر نگاهی به آنچه در کشور رخ میدهد بیندازید، میبینید که یک انتخابات، حول برنامه و راهکارهای متفاوت نیست، در صورتی که هر جریانی یک راهکار دارد و فکر هم میکند مسیرش به صلاح کشور و خواست مردم است. از همین رو هنگامی که همه چیز بر محور قانون باشد، انتخابات به راحتی میتواند تعیین کند که نگاه موافق مردم چیست و بر مبنای همین نگاه، مشکلات کشور را میتوان برطرف کرد. منتها امروز مشکل ما این است که اصل بر قانونمداری و قانونمحوری نیست.
یا مثلا در موضوع فضای مجازی؛ امروز توسعه و بهبود کیفیت این فضا مورد انتظار جامعه است اما هر روز محدودتر میشود. بله، هنگامی که مردم نتوانند انتظارتشان را از طریق نمایندگان و وکلای خودشان برآورده کنند، طبیعتا رویکرد بیرونی پیدا میکنند. مهاجرتها گام اول همین موضوع است. چرا مهاجرت صورت میگیرد؟ مهاجرت اگر بر مبنای وجود یک مشکل نباشد ایرادی ندارد؛ اگر مردم انتظاراتشان اینجا تامین شود اما در عین حال دلشان بخواهد جای دیگری زندگی، کار و تحصیل کنند، مشکل ندارد.
*به نظارتهای انتخاباتی اشاره کردید، اوج اعمال این نظارت در انتخابات سال های ۹۸ و ۱۴۰۰ مشاهده شد، اگر این اقدامات ادامه پیدا کند رفتار انتخاباتی مردم چگونه خواهد شد؟ آیا موجب بیتفاوتی آنان نسبت به حضور در انتخابات نمیشود؟ آیا باعث نمیشود از راه و روشی دیگر مطالباتشان را پیگیری کنند؟ *چقدر ضروت دارد با توجه به اعتراضات معیشتی و اقتصادی که در کشور داریم رویهای که بین حاکمیت و مردم وجود دارد اصلاح شود، حرف مردم شنیده شود و به بهانه مسائل امنیتی جلوی تجمعاتشان را نگیرند، اگر این اتفاق نیفتد چه چالشهایی در کشورمان خواهیم داشت؟
یک نکته را هم لازم است یادآوری کنم؛ درست است بحثهایی که مردم در حال حاضر مطرح میکنند عمدتاً اقتصادی است، اما واقعیت این است که این بحثها منشاء غیراقتصادی دارد که در ارتباط با اصلاح سیاست خارجی شکل میگیرد؛ ما باید بتوانیم با جهان وارد گفتوگو و داد و ستد جدیتری شویم. سیاستهای موجود مشکلات ما را حل نمیکند. ما نیاز به همکاری بینالمللی، سرمایهگذاری، تکنولوژی و مدیریت مدرن داریم و اینها از تعاملهای بینالمللی به دست میآید.
امروز همین کشورهای همسایه ما به طور مثال ترکیه و روسیه، حاضر هستند تحریمهای بینالمللی را به جان بخرند؟ چین حاضر است این کار را کند؟ چینی که امروز به دلیل تحریمها نفت ما را ارزانتر از قیمت جهانی میخرد و پولش را هم نمیدهد و ما مجبور هستیم هر کیفیتی از اجناس چینی را از آنها بخریم چه کاری برایمان انجام میدهد؟ بنابراین برای اینکه کشور سامان پیدا کند، نیازمند تعاملات بینالمللی هستیم.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: isna_farsi - 🏆 2. / 63 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: euronews_pe - 🏆 8. / 59 ادامه مطلب »
منبع: dw_persian - 🏆 7. / 63 ادامه مطلب »