علیرضا علویتبار، فعال سیاسی اصلاحطلب در یادداشتی نوشت: ماههای آخر جنگ بود؛ به دستور پزشک ناگزیر از 45 روز استراحت مطلق بودم. داشتم از نظر روحی خودم را برای تحمل 45 روز بدون غوغا آماده میکردم! دوستی با دو کتاب به سراغم آمد: «خشونت» (هانا آرنت، ترجمه عزتالله فولادوند، خوارزمی، 1359) و «انقلاب» (هانا آرنت، ترجمه عزتالله فولادوند، خوارزمی، 1361). با نام آرنت و دیدگاههایش کم و بیش آشنا بودم و اندکی دربارهاش خوانده بودم.
اسلامیسازی و ارزشهای اسلامی جایگاه ویژهای در اداره امور عمومی و شکلدهی به سازمانها و نهادهای مختلف پیدا کرده بود. آیا ریشه مشکلات همین جا نبود؟ برای فردی که باورهای دینی داشت، ریشه مشکل نه در دین بلکه در«شناخت دین» قرار داشت. ریشه مشکلات نه اسلام که نوع «اسلامشناسی» غالب شده پس از انقلاب بود. نوعی «ذهنیگرایی» در نگاه من غلبه داشته که ریشه مشکلات را در باورها و ارزشهای ذهنی جستوجو میکرد. نگاه دینی من با نواندیشی و روشنفکری دینی شکل گرفته بود.
در واکنش به فراگیر شدن تهدید در مورد روشنفکری دینی، گرایش قدرتمندی برای پذیرش سرمشق قالب دینشناسی در حوزههای علمیه پدید آمد. آنچه که «اسلام فقاهتی» نامیده میشد. در واقع تاکید بر پذیرش حجیت دینشناسی غالب در میان روحانیون سنتی بود که در آن «فقه» اهمیت محوری مییافت. دهه نخست انقلاب با تلاش برای ترویج این نوع از دینشناسی و استخراج خطمشیهای عمومی از آموزههای علمی آن سپری شده بود. گفتمان غالب در جنگ و درگیریهای داخلی نیز بر همین مبنا استوار بود.
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: ilnanews - 🏆 10. / 53 ادامه مطلب »
منبع: bbcpersian - 🏆 15. / 51 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »