بدن آواره زن؛ میدانی برای نبرد

فقر و بی‌کاری یکی از عوامل مهم مهاجرت و پناه‌جویی، به‌ویژه در یک دهه اخیر است.

سهیلا قاچاق‌بر از سهیلا ۱۰ هزار یورو پول گرفته بود اما ما‌ه‌ها می‌گذشت و او را راهی مقصدش نمی‌کرد. حکایت سهیلا، روایت بسیاری از زنان تنها در مسیر پناه‌جویی است که قاچاق‌بران به آن‌ها جا و خوراک می‌دهند، پول‌شان را می‌گیرند، مدتی از بدن‌شان بهره‌ جنسی می‌کشند و وقتی زن دم از رفتن می‌زند، تنش را به گروگان می‌گیرند و نه او را راهی‌ می‌کنند و نه پول‌شان را پس می‌دهند.

یکی از خشونت‌هایی که بر تن زن پناه‌جو روا می‌شود، از سوی قاچاق‌بران است. سال ۲۰۲۰، از آتن تا آلمان: شوهر زن در ایران در تصادف کشته شده بود و پدر شوهرش در صدد بود تا فرزند زن را با توسل به «قانون قیمومیت»، از مادر بگیرد؛ دختری ۱۶ ساله که دو سال از تحصیل محروم مانده بود و مادرش برای آن‌ که او را از دست ندهد، به ترکیه و بعد یونان گریخته بود.