. شیوا به خانواده‌اش گفته بود با همه فشارهای دنیای پناه‌جویی اما زیستن برای رسیدن به مقصد را به زندگی که در ایران زیر محدودیت‌ها و فشارهای تحمیل شده خانوادگی، اجتماعی و سیاسی داشت، ترجیح می‌داد.سهیلا
حس تن دادگی، گناه، شرم و درماندگی وجود بسیاری از این زنان را در هم می‌شکند بدون آن که فریادرسی داشته باشند.سال ۲۰۲۰، از آتن تا آلمان: شوهر زن در ایران در تصادف کشته شده بود و پدر شوهرش در صدد بود تا فرزند زن را با توسل به «قانون قیمومیت»، از مادر بگیرد؛ دختری ۱۶ ساله که دو سال از تحصیل محروم مانده بود و مادرش برای آن که او را از دست ندهد، به ترکیه و بعد یونان گریخته بود.
زنی در ترکیه می‌گوید: «اولش عاشقانه داشتیم اما گفت باید برود. او رفت و من ماندم کنار مردی تُرک که خانه و پول دارد. حالا احساس می‌کنم شب‌ها یک نفر به من تجاوز می‌کند، وگرنه برای زنده ماندن باید تن به خیلی‌ها می‌دادم.» دنیای پناه‌جویی زنان، از جنگ تا استبداد و تحمیل فقر، به پازلی می‌ماند که حکایت هر انسان در آن قطعه‌ای از پازل میلیون تکه‌ای است. اگر صرفا زنان را محور بحث پناه‌جویی قرار دهیم و به نمونه‌های عنوان شده بنگریم، بدن و روان آن‌ها از لحظه ترک خانه در اختیار همسرانی قرار می‌گیرد که ممکن است خشونت روا دارند و بعد در کمپ‌ها و مسیر و قاچاق‌چیان، مرزبانان و نیروهای پلیس در بازداشت‌گاه‌ها همگی امکان قدرت‌رانی بر تن و روح او پیدا می کنند.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.