، به بیمارستان «لقمان» تهران منتقل شد و پس از سه روز، پزشکان از ادامه حیاتش قطع امید کردند. اما طبق اطلاع «ایران‌وایر»، نهادهای امنیتی اجازه قطع دستگاه‌های تنفسی وصل شده به وی را ندادند. بالاخره یک‌شنبه سوم اسفند اداره کل زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور رسما اعلام کرد که بهنام محجوبی جان باخت. پیکر او را همان روز با هواپیما به کرمان فرستادند و دوشنبه میان جمعی از درویشان و دوستانش به خاک سپرده شد.
به گفته وکلای حقوق بشری، مرگ بهنام محجوبی «قتل» محسوب می‌شود و خانواده‌اش می‌توانند پی‌گیری قضایی انجام دهند.وضعیت پزشکی و درمانی زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان‌های ایران به مراتب پیچیده‌تر از زندانیان جرایم عادی است. اگر زندانی با جرم عادی مشکل پزشکی و درمانی داشته باشد، بهداری زندان او را مستقیم به بیمارستان اعزام می‌کند و صرفا به دادیار ناظر بر زندان اطلاع می‌دهد. اما این شرایط برای زندانیان سیاسی و عقیدتی متفاوت است. حتی اگر پزشکی قانونی هم تایید کند که وضعیت یک زندانی سیاسی و عقیدتی وخیم است یا تحمل حبس ندارد، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی باید درباره سرنوشت او تصمیم بگیرد؛ یعنی «امین وزیری».
در حال حاضر زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان هستند که با وجود تایید پزشکی قانونی مبنی بر عدم تحمل کیفر، هم‌چنان در حبس به سر می‌برند و دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی بر اساس تصمیم شخصی، مقابل رهایی و سلامت جسمانی و روانی آن‌ها ایستاده است؛ به عنوان نمونه، می‌توان از «کیوان صمیمی» و «ارژنگ داوودی» نام برد.
، به بیمارستان «لقمان» تهران منتقل شد و پس از سه روز، پزشکان از ادامه حیاتش قطع امید کردند. اما طبق اطلاع «ایران‌وایر»، نهادهای امنیتی اجازه قطع دستگاه‌های تنفسی وصل شده به وی را ندادند. بالاخره یک‌شنبه سوم اسفند اداره کل زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور رسما اعلام کرد که بهنام محجوبی جان باخت. پیکر او را همان روز با هواپیما به کرمان فرستادند و دوشنبه میان جمعی از درویشان و دوستانش به خاک سپرده شد.
به گفته وکلای حقوق بشری، مرگ بهنام محجوبی «قتل» محسوب می‌شود و خانواده‌اش می‌توانند پی‌گیری قضایی انجام دهند.وضعیت پزشکی و درمانی زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان‌های ایران به مراتب پیچیده‌تر از زندانیان جرایم عادی است. اگر زندانی با جرم عادی مشکل پزشکی و درمانی داشته باشد، بهداری زندان او را مستقیم به بیمارستان اعزام می‌کند و صرفا به دادیار ناظر بر زندان اطلاع می‌دهد. اما این شرایط برای زندانیان سیاسی و عقیدتی متفاوت است. حتی اگر پزشکی قانونی هم تایید کند که وضعیت یک زندانی سیاسی و عقیدتی وخیم است یا تحمل حبس ندارد، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی باید درباره سرنوشت او تصمیم بگیرد؛ یعنی «امین وزیری».
در حال حاضر زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان هستند که با وجود تایید پزشکی قانونی مبنی بر عدم تحمل کیفر، هم‌چنان در حبس به سر می‌برند و دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی بر اساس تصمیم شخصی، مقابل رهایی و سلامت جسمانی و روانی آن‌ها ایستاده است؛ به عنوان نمونه، می‌توان از «کیوان صمیمی» و «ارژنگ داوودی» نام برد.
آن‌چه درباره بهنام محجوبی رخ داد نیز بر همین اساس است. بهنام محجوبی ۳۰ خردادخود را به زندان اوین معرفی کرد تا دو سال حبس بکشد؛ آن‌هم در شرایطی که گواهی پزشک معالجش در تاریخ ۲۶ همان ماه به مقامات قضایی ارجاع داده شده بود اما مورد قبول قرار نگرفت.
بهنام محجوبی بارها در زندان دچار مشکل شد. او بیماری «اختلال پانیک» داشت و شرایط حبس، بیماری او را وخیم‌تر کرده بود.
همسر بهنام محجوبی، «صالحه حسینی» چند بار با نوشتن نامه‌های سرگشاده، هشدار داده بود که داروهای همسرش را در اختیارش قرار دهند. به گفته خانواده بهنام و شهادت‌های خودش، مقامات زندان چندین بار داروهای او را در اختیارش قرار نداده بودند.
شهریور ماه، گواهی دیگری توسط پزشک معالج بهنام نوشته شد که ضمن تجویز داروهایش، باز هم تایید کرده بود این زندانی تحمل حبس ندارد. از سوی دیگر، پزشک معالج بهنام چندین بار به او و خانواده‌اش گفته بود که استفاده هرگونه داروی دیگر می‌تواند ناسازگاری و مسمومیت دارویی ایجاد کند. اما مقامات قوه قضاییه و سازمان زندانها به جای جدی گرفتن این هشدارها، بهنام محجوبی را در مهر ماه به تیمارستان «امین‌آباد». او پس از خلاصی از تیمارستان، با ارسال فایلی صوتی شهادت داد که در آن‌جا هم مورد شکنجه مضاعف قرار گرفته بود.
در نهایت، قوه قضاییه ۱۲ بهمن طی حکمی دستور داد که حکم حبس بهنام محجوبی با وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی به تعویق بیفتد. اما او که دانشجوی ممتاز دانشگاه کرمان در سال ۱۳۸۸ بود، پس از وقایع «» کارش را از دست داده بود و امکان تامین این مبلغ را نداشت.
گلستان هفتم محل سرکوب درویشان گنابادی بود در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ که به زندانی شدن صدها نفر از آن‌ها انجامید. «محمد راجی» زیر شکنجه کشته شد و «محمد ثلاث» را اعدام کردند. برخی از درویشان پس از آن واقعه، از ایران رفتند و تعدادی هم هنوز در زندان به سر می‌برند.
در ادامه روند قضایی مربوط به بهنام محجوبی، به او خبر داده بودند که ۲۲ بهمن مشمول «عفو» و آزاد خواهد شد. اما این اتفاق نیفتاد و او ۲۵ بهمن در حالی که در کما به سر می‌برد، به بیمارستان لقمان اعزام شد.