در چوبی کهنه و منحصر به فرد آن امروز تنها نشان باقی مانده از باغ یا پارک «امینالدوله» است؛ باغی که به استناد نقشهها و عکسهای قدیمی موجود از تهران، در ابتدای سال ۱۲۹۰ قمری، یعنی بیش از یک قرن پیش، به دست «میرزا علیخان امینالدوله»، وزیر «ناصرالدینشاه» و صدراعظم «مظفرالدینشاه» ساخته شد.
او بعد از بازگشت از سفر اول فرنگ و دیدن پارکهای انگلیسی، تصمیم گرفت در ملک شخصی خود که بسیار هم بزرگ بود، یک بوستان تمام عیار فرنگی بسازد. این پارک در مغایرت با اصول باغهای ایرانی ساخته شد و به سبک و سیاق فرنگیها، دارای دریاچه، قایقهای تفریحی، آلاچیق، گلخانه، گلکاریهای بینظیر و عمارت کلاهفرنگی بود و به همین دلیل نام پارک گرفت.
ایمان دستی به سرش میکشد و در ادامه توضیح میدهد: «تقریبا ۱۱۵ سال پیش، در صبح یک روز تابستانی، این کوچه و این گذر با همین در ساده و قدیمی خود شاهد یکی از پر سر و صداترین رویدادهای سیاسی در تاریخ کشورمان بود. این اتفاق، آغاز یک دوره بسیار مهم در تاریخ کشور هم بود که به استبداد صغیر مشهور است.» «مهسا»، دانشجوی شهرسازی است و در مورد تاریخچه پارک در تهران اینطور میگوید: «تا قبل از ساخت این پارک، اصلا بوستانی به معنای رایج امروزی در تهران و دیگر شهرها نبود و واژه پارک هم به دلیل ماهیت فرنگی در ادبیات آن روزهای عامه مردم جایی نداشت.»
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: aa_persian - 🏆 11. / 53 ادامه مطلب »
منبع: VOA Farsi صدای آمریکا - 🏆 17. / 51 ادامه مطلب »
منبع: iranwire - 🏆 4. / 63 ادامه مطلب »