پدر حميد مصدق بازرگان بود:"از سال دوم دبيرستان مقيم اصفهان بودم و آنجا ديپلم ادبی گرفتم".
در دبيرستان سرپرستی كتابخانه مدرسه را داشت. ۱۹ ساله بود كه در دانشگاه تهران نخست اقتصاد و سپس حقوق خواند:"در سال ۱۳۵۰ فوق ليسانس حقوق اداری را دريافت نمودم و از سال ۱۳۵۱ به عنوان عضو هيأت علمی به كار تدريس در مدارس عالی و دانشگاه ها مشغول شدم".او چند مجموعه قانون مانند"قوانين تجارت" را به چاپ رسانده و"مقدمه‌ای بر روش تحقيق" نوشته كه از كتاب‌های درسی دانشگاه‌ها بوده است.
دانشجو كه بود در كوره آجرپزی در جنوب تهران كار می‌كرد و از نخستين منظومه‌اش"درفش كاويانی" برای كارگران آنجا می‌خواند: "می‌خواستم شعرم برای آنها قابل درك باشد. اگر شاعر نتواند تصوير و احساسش را در قالب واژه‌ها به مخاطبش منتقل كند، سروده‌اش شعر نيست:صفا و صلح و عيش و شادمانی را". ۲۶ ساله بود كه ماندگارترين اثرش"آبي، خاكستری، سياه" را به چاپ رساند كه با بيانی آهنگين، عاطفی، ساده، گرم و صميمي، از عاشقی می‌گويد كه در شبی بارانی از فراق معشوق می‌نالد. عشق فردی در اين منظومه با مهر به مردم درآميخته و سادگی و روانی سبك، اقبال پايدار اثر را در پی داشته است.
ایران آخرین اخبار, ایران سرفصلها
Similar News:همچنین می توانید اخبار مشابهی را که از منابع خبری دیگر جمع آوری کرده ایم، بخوانید.