close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

یک ماه آزار بهنام موسیوند در زندان؛ تعویض زندان با علائم مشکوک به کرونا

۱۵ شهریور ۱۳۹۹
آیدا قجر
خواندن در ۶ دقیقه
بعد از چهار روز سرگردانی و نگرانی خانواده، زندان‌بان اجازه داد که «بهنام موسیوند» از زندان رجایی‌شهر با مادرش تماس تلفنی برقرار کند.
بعد از چهار روز سرگردانی و نگرانی خانواده، زندان‌بان اجازه داد که «بهنام موسیوند» از زندان رجایی‌شهر با مادرش تماس تلفنی برقرار کند.
«بهنام موسیوند» در تماسی کوتاه به مادرش خبر داد که در انفرادی زندان رجایی‌شهر در انتقال اجباری خود از بهداری اوین به این زندان، اعتصاب غذا کرده است.
«بهنام موسیوند» در تماسی کوتاه به مادرش خبر داد که در انفرادی زندان رجایی‌شهر در انتقال اجباری خود از بهداری اوین به این زندان، اعتصاب غذا کرده است.

بعد از چهار روز سرگردانی و نگرانی خانواده، زندان‌بان اجازه داد که «بهنام موسیوند»، زندانی سیاسی، از «زندان رجایی‌شهر» با مادرش تماس تلفنی برقرار کند. دهم شهریور ۱۳۹۹ آخرین تماس بهنام موسیوند با خانواده‌اش بود که آن‌ هم بعد از سه بار تکرار، هر بار پس از «سلام» قطع می‌شد. او در آن زمان به خاطر دارا بودن علائم ابتلا به ویروس کرونا، به بهداری «زندان اوین» منتقل شده بود. در پی این تماس‌ها، ناگهان برخی خبرگزاری‌ها اطلاع دادند که این فعال مدنی در همان حال جسمانی، به انفرادی زندان رجایی‌شهر منتقل شده و اعتصاب غذا کرده است. اما خانواده‌اش هیچ خبر رسمی‌ای از سوی او یا مقامات مسئول نداشتند و هیچ تماسی برقرار نشد. صبح روز پانزدهم شهریور، پس از آن‌ که کاربران در شبکه‌های اجتماعی با استفاده از هشتگ «#بهنام_موسیوند_کجاست؟» اعتراض خود را نسبت به عدم اطلاع خانواده این زندانی از وضعیتش ابراز و نسبت به وضعیت جسمانی او اعلام نگرانی کردند، بهنام موسیوند در تماسی کوتاه به مادرش خبر داد که در انفرادی زندان رجایی‌شهر در انتقال اجباری خود از بهداری اوین به این زندان، اعتصاب غذا کرده است. اما در این یک ماه با این فعال مدنی چه کردند؟

***

آن‌هایی که بهنام موسیوند، فعال مدنی، را می‌شناسند، به خوبی در جریان فعالیت‌های مدنی او و روحیه‌‌اش هستند که «اعتراض» را می‌شناسد و تن به سکوت نمی‌دهد. همچنین می‌دانند که رابطه او با مادرش چنان نزدیک است که با وجود خروج از ایران و ارائه درخواست پناهندگی به دفتر امور پناهندگی سازمان ملل، با علم به آن‌ که زندانی خواهد شد، به خاطر مادرش به ایران بازگشت. او در ۲۵خرداد۱۳۹۹ با اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» برای گذراندن پنج سال حبس، به زندان اوین رفت.

بهنام موسیوند کم‌تر از دو ماه پس از زندانی شدن، به خاطر وجود باندهای پخش مواد مخدر در زندان و استثمار زندانیان کم‌بضاعت از سوی زندانیان جرایم مالی و همچنین تبعیض میان متهمان به مسئول بند ۴ اعتراض کرد. در پی این اعتراض و مشاجره، بهنام موسیوند را نهم مرداد ماه به صورت تنبیهی به «بند هشت زندان اوین» منتقل کردند. پانزدهم مرداد ماه، این زندانی در اعتراض به عدم تحویل داروهای هم‌بندی خود یعنی «بهنام محجوبی»، درویش زندانی، به سراغ معاونت زندان به نام «سلیمانی» رفت و پاسخ شنید: «کاری نکنید که رنگ آزادی را نبینید.» فردای آن روز، زندانیان بخش مالی با بهنام موسیوند و بهنام محجوبی درگیر شدند و آن‌ها را مورد ضرب و شتم قرار دادند. یکی از زندانیان مالی در گوش بهنام موسیوند گفته بود: «به زودی جوری از پشت می‌زنیم که از جایت بلند نشوی.» دو روز بعد، هر دو زندانی سیاسی را به سالن دیگری در همین بند منتقل کردند که دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی در آن نگهداری می‌شدند.

تا ۲۲مرداد۱۳۹۹، اعتراض‌های بسیاری به نگهداری زندانیان در شرایط شیوع ویروس کرونا در زندان‌های مختلف ایران شکل گرفت و برخی از زندانیان سیاسی و عقیدتی اعلام اعتصاب غذا کردند. شب ۲۲مرداد۱۳۹۹، برنامه «۲۰:۳۰» صداوسیمای جمهوری اسلامی گزارشی پخش کرد که فضای زندان را نشان می‌داد و محتوای آن تحت کنترل بودن شرایط زندان، ضدعفونی مداوم و در دسترس بودن مواد بهداشتی را نشان می‌داد. ۲۳مرداد۱۳۹۹، پانزده تن از زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله بهنام موسیوند، با انتشار بیانیه‌ای، گزارش برنامه ۲۰:۳۰ را «سراسر دروغ» خواندند و به تفصیل، شرایط زندان را تشریح کردند

بیانیه اعتراضی بعدی که با امضای بهنام موسیوند منتشر شد، به انتقال «جعفر عظیم‌زاده»، فعال کارگری، تعلق داشت. این فعال کارگری را روز ۲۶مرداد۱۳۹۹ در حالی‌ که مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا بود، از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر منتقل کرده بودند؛ البته بدون اطلاع خانواده‌اش. در بخشی از این بیانیه، امضاکنندگان انتقال این زندانی سیاسی را به «آدم‌ربایی» تشبیه کرده بودند؛ چرا که قرار بود او به «بیمارستان طالقانی» منتقل شود، اما سر از «زندان گوهردشت» درآورد.

یک هفته بعد، سوم شهریور ماه ۱۳۹۹، وضعیت جسمانی بهنام موسیوند رو به وخامت می‌نهد و علائمی در او پدیدار می‌شود که احتمال ابتلا به ویروس کرونا تقویت می‌شود. زندانبان، او را به همراه دو زندانی دیگر؛ یعنی «یاسر جمالی» و «حسین محمودی» به بهداری منتقل میکنند. فردای آن روز، پس از انجام تست «آنتی‌بادی» برای تشخیص کرونا و پس از اعلام منفی بودن نتیجه آن، هر سه نفر را با شرایط وخیم جسمانی از بهداری به بند هشت بازمیگردانند.

از آن پس شرایط جسمانی بهنام موسیوند مدام بدتر شد. تا آن‌ که در هفتم شهریور ماه، این فعال مدنی حس بویایی و چشایی خود را از دست داد و احتمال ابتلای او شدت گرفت. اما هشتم ماه «محرم» بود و به خاطر تعطیلی در راستای عزاداری‌های رسمی برای امام سوم شیعیان، هیچ‌‌کس برای رسیدگی به وضعیت او به بند مراجعه نکرد و اعتراض‌های هم‌بندی‌ها هم بی‌نتیجه ماند. هشتم شهریور ماه، هم‌بندی‌های بهنام موسیوند دست به کار شدند و خودشان این زندانی را به بهداری «اندرزگاه ۴ زندان اوین» منتقل کردند.

دهم شهریور روزی است که بهنام موسیوند آخرین تماس را با خانواده‌اش انجام می‌دهد؛ البته تماس‌هایی که هر بار بعد از گفتن «سلام» قطع می‌شد. در همان روز، زندانبانان به دنبال جمع کردن تمامی وسایل و مدارک بهنام موسیوند، به بند مراجعه میکنند و این آخرین باری بود که هم‌بندی‌های این فعال مدنی در جریان وضعیت او قرار گرفتند. از همان روز، ارتباط تلفنی بهنام موسیوند با خانواده‌اش هم قطع می‌شود.

به گفته برخی خبرگزاری‌ها از جمله «هرانا» همان روز، بهنام موسیوند به انفرادی زندان رجایی‌شهر منتقل می‌شود و اعتصاب غذا می‌کند. اما هنوز کسی از دلیل این اعتصاب غذا خبر نداشت و مشخص نبود که آیا او به خواست خود منتقل شده است، یا به اجبار منتقلش کردند. از طرفی، خانواده بهنام موسیوند هم در نگرانی بودند و وضعیت روحی مادرش وخیم شده بود. 

چهاردهم شهریور ماه، پس از چهار روز بی‌خبری، بهنام محجوبی از «بند هشت زندان اوین»، با ارسال فایلی صوتی از زندان، اعلام کرد در صورتی‌ که ظرف ۲۴ ساعت خبری از بهنام موسیوند نشود، اعتصاب غذا خواهد کرد. او در این پیام صوتی گفت: «من بهنام محجوبی زندان اوین، بند هشت، سالن ۹، خودم بهنام موسیوند را به دلیل نامساعد بودن حالش به بهداری اوین منتقل کردم. الآن در بهداری اوین نیست و معلوم نیست توسط چه کسی و به چه هدفی به کجا برده شده است و به خاطر وخامت حالش در زمان بردن بهداری، الآن شدیدا ناراحت او هستم. اعلام می‌کنم من را هم پیش او برده یا ظرف ۲۴ ساعت اعلام کنند، کجا است وگرنه اعتصاب خواهم کرد. بهنام موسیوند کجاست؟»

هم‌زمان، شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی، خصوصا در توییتر، نسبت به وضعیت بهنام موسیوند و بی‌خبری خانواده‌اش با هشتگ «#بهنام_موسیوند_کجاست؟» اعتراض کردند. تا آن‌ که بالاخره، صبح روز پانزدهم شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۸:۲۰ صبح، بهنام موسیوند در تماسی کوتاه با مادرش خبر داد که در انفرادی زندان رجایی‌شهر اعتصاب غذا کرده است. او همچنین به مادرش گفته است که وضعیت جسمانی وخیمی دارد و در زمان انتقال، حتی نمی‌توانست روی پای خود بایستد و دلیل اعتصاب غذایش، همین انتقال اجباری بوده است. از سوی دیگر، او به خانواده‌اش گفت که برای کسب اجازه ملاقات، بایستی به سراغ «امین وزیری»، معاون دادستان و دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی، بروند.

آن‌چه در یک ماه اخیری بر بهنام موسیوند در زندان اوین گذشت، حالا در زندان رجایی‌شهر ادامه دارد. از سوی دیگر، وضعیت جسمانی او وخیم است و احتمال ابتلایش به کرونا همچنان پابرجاست. در شرایط فعلی که مشخص شده است او کجاست و چرا اعتصاب غذا کرده، آن‌چه خانواده‌اش را در نگرانی بیشتر فرو برده، احتمال ابتلای این فعال مدنی به بیماری کووید۱۹ است که همچنان مشخص نیست آیا در این زندان هم از او تستی گرفته شده است یا نه. این در حالی‌ است که با وجود احتمال ابتلا به این بیماری، بهنام موسیوند در اعتصاب غذا به سر می‌برد.

مطالب مرتبط:

ضرب و شتم و تهدید جانی دو زندانی امنیتی در بند ۸ اوین

روایت پنجم؛بیش از یک ماه در مسیر قاچاق به ترکیه فقط به خاطر مادر

اعتراض جمعی از زندانیان سیاسی به شکنجه و سناریوسازی برای فعالان مدنی

ثبت نظر

گزارش

خاتمی به پیشواز انتخابات رفت؛ پیامی که آبی از آن گرم نمی‌شود

۱۵ شهریور ۱۳۹۹
احسان مهرابی
خواندن در ۵ دقیقه
خاتمی به پیشواز انتخابات رفت؛ پیامی که آبی از آن گرم نمی‌شود