«اعتمادآنلاین» گزارش می‌دهد:
پل‌های عابر پیاده، جایی امن برای آزار زنان در شهر
هشتگ آزار جنسی و تجاوز در روزهای اخیر تنها در فضای مجازی باقی نماند. این اظهارات و روایت‌های مختلفی که از سوی زنان منتشر شد دوباره موضوع امنیت پل‌ها را سر زبان‌ها انداخت.
اعتمادآنلاین| «به روال همیشه، ساعت از 9 گذشته بود و من هم راهی خانه شدم. کوله سنگینی روی دوشم بود که تمام وسیله‌های باشگاه را در آن حمل می‌کردم. خسته بودم و همان‌طور که حدس می‌زدم، پله برقی هم خراب بود. با خستگی و به آرامی پله‌ها را بالا می‌رفتم و حسابی هم تشنه بودم. گرمای میانه‌های تیر بود و با وجود غروب آفتاب، هنوز هم حرارتش در آسمان تهران حس می‌شد. پله آخر را هم گذراندم و وارد پل شدم. ساکت، خلوت، تاریک و محبوس در تبلیغات شهری. 2 قدم برنداشته بودم که مردی از روبه‌رو حرکت کرد. به رسم همیشه خودم را جمع و نفسم را در سینه حبس کردم. نگاهش نمی‌کردم، اما هر گامی که به هم نزدیک‌تر می‌شدیم اضطرابم بیشتر می‌شد. حتی یک لحظه تصمیم گرفتم برگردم اما نتوانستم. همان‌طور شد که حدس می‌زدم. عابر آن پل قصدش مزاحمت بود و تلاش کرد بدنم را لمس کند، اما خوش‌شانس بودم که هم خودم هوشیار بودم و هم صدای چند نفر دیگر از پله‌ها آمد. خواستم دنبالش بروم. خواستم بر سرش فریاد بکشم. اما توان نداشتم. راضی از اینکه امشب را هم به خیر گذراندم، راهی خانه شدم.»
پل‌های عابر پیاده، نه این روزها که هشتگ آزار جنسی و تجاوز به یکی از اصلی‌ترین گفت‌وگوهای مردم در فضای مجازی بدل شده که از سال‌ها پیش، محل اعتراض بوده است.
روایت بالا تنها بخشی از تجربیاتی است که زنان در پل‌های عابر پیاده دیده و شنیده‌اند. حتی این پل‌ها بارها محلی برای سرقت و دزدی و خفت‌گیری هم بوده‌اند.
در سال‌های اخیر فعالان حوزه زنان بارها نسبت به ناامن بودن پل‌های عابر پیاده برای مردم و به ویژه برای زنان هشدار داده‌اند؛ اینکه تیزرها و تابلوهای تبلیغاتی و از آن مهم‌تر منابع سرشار مالی پشت آنها باعث شده که هیچ تغییری در رویکرد به این تیزرها انجام نشود.
وعده شورای شهر برای تامین امنیت زنان در پل‌های عابر
هشتگ آزار جنسی و تجاوز اما در روزهای اخیر تنها در فضای مجازی باقی نماند. این اظهارات و روایت‌های مختلفی که از سوی زنان منتشر شد دوباره موضوع امنیت پل‌ها را سر زبان‌ها انداخت. در این میان، برخی مدیران شهری هم تلاش کردند تا به ماجرا ورود کنند.
علی اعطا یکی از همین افراد بود. عضو شورای شهر تهران در یکی از توییت‌هایش نوشت: «عدم امنیت زنان در برخی معابر شهری از جمله روی پل‌های عابر پیاده که تابلوهای تبلیغاتی بر روی آنها نصب شده‌اند، دغدغه مهمى است. تبلیغات پلهاى عابر پیاده، گاه به متجاوزان فرصت تعدّی داده است. موضوع را پیگیر خواهم شد و گزارش خواهم کرد.»
اما نکته اینجاست که همین متن اعطا هم واکنش‌های متفاوتی را برانگیخت. یکی از پررنگ‌ترین واکنش‌‌ها از سوی زنانی بود که معتقد بودند پیشتر درباره این پل‌ها هشدار داده بودند. طیبه سیاوشی نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در واکنش به همین توییت خطاب به اعطا نوشت: «در تاریخ 13 آذرماه 1397، طیبه سیاوشی به همراه 6 نماینده‌ی دیگر در تذکری کتبی به وزیر کشور و شهرداری تهران، ضرورت ایمن‌سازی پل‌های عابر پیاده را جهت حمایت از حقوق شهروندان و تأمین امنیت آنان یادآور شدند... وزارت کشور و شهرداری در نامه‌ای از اقدامات لازم برای ایمن‌سازی پل‌ها خبر داد!»
اعطا البته چند روز بعد مجدداً نوشت که در صحن علنى به مشکل ناامنى پلهاى عابر مسدودشده در 2 طرف با تابلوهاى تبلیغات براى شهروندان و به ویژه زنان اشاره کرده است. او ضمن این اظهارات خبر داد که از شهردارى گزارش جامعى از وضعیت فعلى پلهاى عابر درخواست کرده است.
اجرای طرح ارتقای امنیت زنان در پایتخت
وجود معابر دندانه‌ای، شمشادهای بلند، پل‌های عابرپیاده پوشیده، پیچ‌های بدون دید در برخی معابر و... از جمله مواردی است که حس ناامنی را در زنان تشدید می‌کند. این جمله‌ای است که زهرا نژادبهرام عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران با اشاره به آن از موضوع تامین امنیت زنان سخن می‌گوید: «مساله تامین امنیت زنان در شهر همواره جزو دغدغه‌هایم بود تا اینکه باخبر شدیم معاونت اجتماعی شهرداری تهران طرحی را در مورد امنیت زنان به صورت پایلوت در منطقه 10 اجرایی کرده است که بعد از پیگیری بنده سطح توقعات‌مان از این طرح را بالا برده و موضوع را از سطح تحقیقاتی به عنوان یک پروژه شهری آن هم در کل منطقه 10 تسری دادیم. با توجه به بررسی میدانی صورت‌گرفته در منطقه 10، 200 نقطه ناامن از دید زنان محلات را شناسایی کردیم که 70 محل رفع مخاطره شده است.»
او ادامه می‌دهد: «بررسی‌ها نشان داد که زنان منطقه 10 و محله نواب از بافت پشتی بزرگراه نواب حس ناامنی دارند، بر همین اساس شهرداری منطقه با انتشار یک فراخوان، از اهالی محل درخواست کرد که طی 10 روز نقاط ناامن مورد نظرشان را به شهرداری اعلام کنند که در اعلام عمومی مشخص شد یکی از نقاطی که حس ناامنی را در زنان محله نواب تشدید می‌کند واحدهای تجاری در حاشیه بزرگراه است که بعضاً خالی هستند و از آنجا که این واحدها به صورت دندانه‌ای طراحی شده‌اند، حسن ناامنی را دوچندان می‌کنند؛ لذا قرار شد شهرداری فکری به حال این واحدها بکند.»
قرار است پس از پایان این پروژه شهری و بررسی داده‌ها، حتماً این طرح به سایر مناطق نیز تسری یابد تا به کمک زنان، حس امنیت به شهر بازگردانده شود. اگرچه نژادبهرام در توضیحاتش به موضوع ناامن بودن پل‌های عابر و بنرهای تبلیغاتی آن هم می‌پردازد، اما حرف‌هایش در حد یک درخواست باقی می‌ماند: «یکی از مسائل مهم دیگر موضوع پل‌های عابر است که پیش از این نیز از معاونت فنی و عمران و سازمان زیباسازی درخواست کرده بودیم بنرهای تبلیغاتی را با فاصله نصب کنند. البته دستورالعمل نصب بنرها در راستای افزایش امنیت شهروندان از جمله زنان تغییر کرده است؛ به گونه‌ای که بر اساس دستورالعمل جدید تنها یک سمت پل‌های عابر پیاده به بنرهای تبلیغاتی اختصاص می‌یابد.»
با وجود این، هنوز پل‌های زیادی در سطح شهر تهران و سایر شهرهای بزرگ کشور وجود دارند که با بنرهای تبلیغاتی احاطه شده‌اند. این پل‌ها، به ویژه آنهایی که در بزرگراه‌ها واقع‌اند، فرق چندانی با تونل وحشت ندارند و بارها محلی برای تعرض، آزار و برهم زدن امنیت و آسایش شهروندان و به ویژه زنان بوده‌اند. از همین رو لازم است تا هرچه سریع‌‌تر با اتخاذ فکری نو راهکاری برای این پل‌ها اندیشیده شود یا اینکه راهکارهای از پیش تعیین‌شده به مرحله اجرا برسند.
دیدگاه تان را بنویسید