زندگی در طولانی‌ترین و سخت‌ترین قرنطینه دنیا؛ 'دیگر خسته شده‌ایم'

قرنطینه در آرژانتین اکنون ابدی به نظر می رسد، پنج ماه قرنطینه سختگیرانه که طولانی ترین قرنطینه بی‌وقفه در دنیا تلقی می‌شود. برخی آدم‌های خوش‌ذوق در آرژانتین با این موضوع شوخی می‌کنند اما آثار اقتصادی، اجتماعی و روانی این اقدام‌ها که از ۲۰ مارس (شب عید نوروز) آغاز شده است برای هیچ‌کس خنده‌دار نیست.

محدودیت‌های تردد و تعطیلی‌ها بیشتر بر موتور محرک اقتصاد آرژانتین تاثیر گذاشته است، بر کلان‌شهر بوئنوس‌آیرس و حومه آن که حدود چهل درصد جمعیت در آن زندگی می‌کنند و بیماری در همین منطقه بدترین شیوع را داشته است.

آمار مرگ کمتر از بسیاری از کشورها بوده است

آمار ابتلا در آرژانتین از ۳۸۰ هزار نفر گذشته است که این کشور را در بین پانزده کشور اول دنیا قرار می‌دهد. اما با کمی بیش از هشت هزار جان‌باخته، آمار مرگ در این کشور از کشورهای همسایه مثل برزیل و کلمبیا و بسیاری از کشورهای اروپایی بسیار کمتر است.

برای مثال در ایتالیا در سه ماه قرنطینه تعداد مبتلایان کمتر از آرژانتین بود (۲۶۰,۲۹۸) اما آمار مرگ بسیار بیشتر (بیش از ۳۵ هزار نفر).

آرژانتین از فیلی‌پین آمار بدتری دارد که چهار ماه محدودیت اعمال کرد و دویست هزار مبتلا داشت و بیش از سه هزار مرگ.

محدودیت‌های قرنطینه در آرژانتین سخت‌گیرانه هستند. مردم در بوئنوس‌آیرس و حومه فقط اجازه دارند برای خرید مواد غذایی یا برای خدمات ضروری در نزدیک محل سکونت‌شان بیرون بروند. بیرون رفتن برای تفریح برای بزرگسالان قدغن است.

حمل و نقل عمومی فقط برای کسانی است که شغل‌های ضروری یا مجوز مخصوص دارند. آنها که بدون مجوز از خودرو استفاده کنند ممکن است به قیمت باطل شدن موقت گواهی‌نامه برایشان تمام شود.

اجازه ورزش بیرون خانه بتازگی داده شده است. دویدن در بیرون خانه تقریبا دو ماه است که مجاز شده و فقط شامل حال ساکنان پایتخت می‌شود آن هم در ساعت‌های محدود و معین.

کودکان از گروه‌هایی هستند که بسیار تحت تاثیر این مقررات قرار گرفته‌اند. از ابتدای قرنطینه دولت فقط به بچه هایی که در بوئنوس‌آیرس و حومه زندگی می‌کنند اجازه داده از خانه خارج شوند و با مادر و پدرشان به خرید بروند.

مقام‌های آرژانتین می‌گویند این اقدام‌ها از هزاران مرگ در اثر کرونا جلوگیری کرده و این نکته را برجسته می‌کنند که نود درصد موارد ابتلا در بوئنوس‌آیرس و حومه بوده است.

نرخ مرگ در اثر کرونا در آرژانتین ۱۳.۶ مورد در صد هزار نفر بوده که از بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین و دیگر کشورهای دنیا بسیار کمتر است.

علاوه بر این آرژانتین توانسته مانع از پا درآمدن نظام درمانی‌اش شود با اینکه امکانات در برخی مناطق در حال حاضر بسختی کفایت می‌کند.

اما بسیاری نیز استدلال می‌کنند که اهداف اصلی این محدودیت‌ها مدت‌ها پیش حاصل شده و محدودیت‌ها باید پیش از اینها لغو می‌شدند.

در نظرسنجی‌ای که یک روزنامه حدود یک ماه پیش انجام داد، از هر ده آرژانتینی هشت نفر گفتند قرنطینه در مهار شیوع موفق بوده اما هفتاد درصد انها خواستار کم شدن محدودیت‌ها بودند.

در حال حاضر چند روز به پایان مدت قرنطینه نمانده است اما به نظر می‌رسد بسیاری مردم دیگر دستورهای دولت را مراعات نمی‌کنند و خیابان‌های شهرهای بزرگ بار دیگر پر از جمعیت شده‌اند. عدم مراعات به نظر می‌رسد سبب افزایش ناگهانی ابتلا شده است آن هم در بدترین زمان ممکن، وسط زمستان در نیمکره جنوبی. در حال حاضر آمار ابتلای روزانه در آرژانتین یکی از بیشترین‌ها در دنیا است.

انداختن تقصیر به گردن دیگران

دولت و منتقدان دولت هر یک دیگری را مسئول افزایش موارد ابتلا می‌دانند. مقامات می‌گویند مسئولیت با کسانی است که مقررات را زیر پا گذاشته‌اند. منتقدان می‌گویند این نشانه ناموفق بودن سیاست دولت است چون برای مردم ناممکن است انزوای اجتماعی را اینقدر طولانی تاب بیاورند.

طبق دستوری که دولت حدود سه هفته پیش صادر کرد تمام "برنام‌های خانوادگی و اجتماعی در فضای بسته و در خانه‌ها صرف نظر از تعداد افراد حاضر ممنوع است بجز برای کسانی که در یک خانه زندکی می‌کنند."

زیرپاگذاشتن این قانون تخلف کیفری محسوب می‌شود و تا دو سال زندان دارد هر چند تاکنون کسی محکوم نشده است.

در اعتراض به این حکم هزاران نفر به خیابان‌ها آمدند، بزرگترین تظاهرات اعتراضی از دسامبر گذشته که آلبرتو فرناندز به ریاست جمهوری رسید.

کسانی که چنین تجمع‌هایی را در زمان افزایش سرایت خطرناک می‌دانند بشدت از این تظاهرات انتقاد کردند.

لطمه اقتصادی

تعیین آسیبی که قرنطینه به اقتصاد ارژانتین وارد کرده دشوار است اما واقعیت این است که این کشور بدترین افت اقتصادی را از زمان بحران شدید سال‌های ۲۰۰۲-۲۰۰۱ تجربه می‌کند.

پیش از کرونا هم این کشور وارد دومین سال رکود اقتصادی شده بود و اکنون کرونا هم باعث تعطیلی صدها هزار کسب و کار غیرضروری شده است.

به گفته اتاق بازرگانی و خدمات آرژانتین بیش از ۴۲ هزار کسب و کار کوچک و متوسط از ابتدای قرنطینه تعطیل شده‌اند، دو برابر تعدادی که در سال های ۲۰۰۲-۲۰۰۱ از گردونه خارج شدند.

کارشناسان هشدار می‌دهند بجز این، بحران سلامت دیگری هم در راه است، صدها هزار آرژانتینی بیکار شده اند و نمی‌دانند بعد از برداشتن محدودیت‌ها آیا کاری خواهند داشت یا نه.

بنیاد آنه‌کو که نوروساینتیست معتبر آرژانتینی فاکونو مانس آن را اداره می‌کند می گوید افسردگی از دوران پیش از همه‌گیری پنج برابر شده است: "ما اکنون شاهد همه‌گیری بیماری‌های روانی هستیم."

"در آغاز قرنطینه از هر ده آرژانتینی شش نفر نفر علائم اضطراب خفیف، متوسط یا شدید داشتند. در طول این روزها علائم باقی ماندند اما بتدریج تبدیل به افسردگی شدند."

"وقتی مردمی افسرده، بی‌انگیره و مضطرب داریم، فقط با بحرانی انسانی روبرو نیستیم بلکه با بحرانی اقتصادی و اجتماعی هم مواجهیم."

بسیاری از آرژانتینی‌ها نمی‌دانند کی می‌توانند بچه‌هایشان را به مدرسه بفرستند با به خارج سفر کنند.

بیشتر پروازها ما‌ه‌ها است که کنسل شده‌اند و وزارت ترابری قبلا اعلام کرده که هیچ شرکت هوایی نمی‌تواند تا اول سپتامبر(یازده شهریور) فعالیت کند. به این ترتیب آرژانتین یکی از اندک کشورهای جهان است که در حال حاضر پروازهای تجاری ندارد.

اما شاید بحث‌برانگیزترین تاثیر این قرنطینه طولانی چیزی باشد که کارشناسان به آن "عوارض جانبی" می‌گویند، این نگرانی که محدودیت‌ها در مهار ویروس موفق بوده اما ممکن است مشکلات سلامتی دیگری ایجاد کرده باشد.

به گزارش دانشگاه بوئنوس‌آیرس نیمی از جمعیت بعد از شروع قرنطینه هیچ فعالیت بدنی سالمی نداشته‌اند. به گفته انجمن تغذیه آرژانتین از هر ده نفر شش نفر اضافه وزن پیدا کرده‌اند در حالیکه بیش از شصت درصد جمعیت هم پیش از کرونا اضافه وزن داشتند.

اما شاید بزرگترین لطمه هنوز در دید نیست.

بعضی از مهمترین نهادهای سلامت در آرژانتین گزارش کرده‌اند که از ابتدای قرنطینه مراجعه به پزشک کاهش چشمگیری پیدا کرده است.

ترس از ابتلا به کرونا، محدودیت حمل ونقل عمومی و کنسل کردن وقت ویزیت بعلت قرنطینه اجباری، از دلایلی عنوان می‌شوند که چرا هزاران آرژانتینی از ابتدای سال (شمسی) به پزشکی مراجعه نکرده‌اند.