انتخابات ۱۴۰۰؛ آیا مردم دیگر به اصول‌گرایی یا اصلاح‌طلبی رای نخواهند داد؟

یک نماینده دهمین دوره مجلس شورای اسلامی با تاکید بر این که مردم دیگر به اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی رای نخواهند داد، پیش‌بینی کرده است برنده انتخابات ۱۴۰۰، فردی است که با فکر و اندیشه نو بیاید، نه فردی که با دوپینگ اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی به میدان آمده است.

«علی بختیار»، نماینده گلپایگان در مجلس دهم و عضو «فراکسیون امید» روز پنج‌شنبه دوم مرداد ۱۳۹۹ در گفت‌وگو با خبرگزاری «ایسنا» گفت: «مردم دیگر مانند سال‌های ۸۴ و ۹۲ رأی نخواهند داد و رییس‌جمهوری با دوپینگ دو جریان اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی روی کار نخواهد آمد.»
به باور بختیار، نه رییس دولت نهم و دهم اصول‌گرا بود و نه رییس دولت یازدهم و دوازدهم اصلاح‌طلب.
می‌گوید آن‌ها با دوپینگ آن دو جریان به ریاست‌جمهوری رسیدند و چون ذاتا از دل آن‌ها بیرون نیامده بودند، بعد از به قدرت رسیدن نیز دچار سیاست‌گذاری‌های چند گونه شدند که در نهایت دولت‌های موفقی نیز نداشتند.

علی بختیار معتقد است دوره روی کار آمدن رییس‌جمهوری با دوپینگ اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی تمام شده است و در انتخابات آتی باید فکر و اندیشه‌ای نو به میدان بیاید تا بتواند مشکلات مردم را حل کند.
او می‌افزاید جریان‌های سیاسی نشان داده‌اند که قدرتی برای حل مسایل بزرگ و مهم مردم و کشور ندارند و همیشه دچار مبارزات و کشمکش‌های دوقطبی خود بوده‌اند.

ادعای علی بختیار می‌تواند ترجمان شعار «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تموم ماجرا!» و اتخاذ استراتژی تحریم انتخابات از سوی اکثریت مردم باشد که خود را در انتخابات مجلس یازدهم نشان داد. ولی آیا در عمل، تحریم انتخابات به پایان یافتن حضور دو جریان اصلاح‌طلب و اصول‌گرا در قدرت منجر می‌شود؟
این ادعا در خصوص حذف اصلاح‌طلبان از نهادهای انتخابی، به واقعیت نزدیک است. چرا که تجربه انتخابات مجلس یازدهم و انتخابات پیشین نشان داد که تحریم انتخابات از سوی اکثریت مردم، به حذف اصلاح‌طلبان منجر می‌شود. ولی آیا با این استراتژی، اصول‌گرایان نیز کنار زده می‌شوند؟
پاسخ منفی است. تحریم انتخابات، تسهیل پیروزی اصول‌گرایان و میدان دادن به تندروها است؛ همان‌طور که بسیاری از اصول‌گرایان راه یافته به مجلس یازدهم با رای کمتر از ۱۰ درصد واجدین شرایط به مجلس راه یافته‌اند.

سیاست تحریم انتخابات نه به حذف اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان از قدرت می‌انجامد بلکه این سیاست یک نتیجه مهم دارد که به سادگی نمی‌توان از آن عبور کرد و آن کاهش مشروعیت و مقبولیت نظام سیاسی حاکم در ایران است؛ یعنی از این منظر توجیه‌پذیر می‌شود. وگرنه در انتخابات غیرآزاد که جز اصلاح‌طلبان پوششی و اصول‌گرایان، کسی مجالی برای ورود به عرصه انتخابات ندارد، تحریم انتخابات راه را بر اصول‌گرایان هموار می‌کند. به همین دلیل نیز این روزها و در پی حاشیه‌نشینی اصلاح‌طلبان، اصول‌گرایان هر روز یک چهره معرفی می‌کنند و امثال «جبهه پیروان خط امام و رهبری» که در پی کاندیدای واحد می‌دوند، معلوم نیست به سادگی موفق به این مهم شوند. چون بیشتر اصول‌گرایانی که برای خود شانس پیروزی قائل هستند، به سادگی کنار نمی‌روند. 

«کمال‌الدین سجادی»، سخن‌گوی جبهه پیروان خط امام و رهبری در خصوص ضرورت معرفی کاندیدای واحد از سوی اصول‌گرایان می‌گوید: «رویکرد ما همیشه همین بوده است و موضع‌گیری‌های رییس جبهه پیروان نیز همین موضوع را اثبات می‌کند. ما به دنبال حفظ انسجام و وحدت بین اصول‌گرایان هستیم.»

ورود اندیشه و تفکر نو به عرصه انتخابات، محصول انتخابات آزاد است که فعلا با وجود شورای نگهبان و قانون نظارت استصوابی، دسترسی به آن مسدود است. پس به جای تبلیغ شعار «مردم دیگر به اصلاح‌طلب و اصول‌گرا رای نمی دهند»، باید گفت مردم دیگر هیزم تنور انتخابات نمایشی نمی‌شوند.