Grofgebekte Ricky Gervais lapt alle regels aan zijn laars. En hij komt er nog mee weg ook

Hij werd vorige week node gemist bij de armzalige uitreiking van de Golden Globes in Los Angeles. In het verleden was de presentatie van Ricky Gervais de enige reden om naar deze in principe saaie bijeenkomst te kijken. Hij spaarde niemand, zette de grootste aanwezige sterren op hun nummer en was ook nooit te beroerd om zichzelf te kijk te zetten. Zijn eigen gewonnen Golden Globes nam hij nooit serieus. Een van de trofeeën, zo bekende hij in zijn laatste presentatie, gebruikte hij als anale dildo. De geschokte reacties in de zaal zijn vervolgens onbetaalbaar.

Zijn genadeloze en compromisloze aanpak leverde hem miljoenen volgers op Twitter op plus een reeks opdrachtgevers – zoals Netflix – die hem graag aan hun boezem drukten, ook al heeft hij soms het karakter van een adder. ‘Bijt de hand die je voedt’ zou zijn levensmotto kunnen zijn.

Ricky Gervais (60) is een fenomeen. Een komiek die alle regels aan zijn laars lapt, zelfs zijn opdrachtgevers ervan langs geeft en daar altijd mee wegkomt. Wie houdt niet van deze grofgebekte Brit?

Zijn internationale doorbraak dankt hij – na zijn reputatie in gang te hebben gezet met enkele spraakmakende stand-upshows waarin hij fel tegen religieuze gelovigen tekeerging – zonder meer aan de tv-serie The Office, waarin hij een buitengewoon irritante en wereldvreemde kantoortijger speelt die ook een beetje zielig is. Eenzelfde soort verliezer speelt Gervais in de serie Extras, over een figurant die aanschurkt tegen sterren op filmsets en hoopt op een doorbraak, maar de realiteit niet onder ogen kan zien. 

Cynische kijk

Er zijn bepaalde overeenkomsten met de provinciale lusteloze journalist Tony die hij in de Netflix-hit After Life neerzet en zijn voorname personages. Ook Tony strijkt mensen tegen de haren in met zijn cynische kijk op het leven, maar hij heeft daar een gegronde reden voor. Tony heeft de dood van zijn vrouw nooit goed kunnen verwerken. Nog steeds kijkt hij naar oude familiefilmpjes, bezoekt hij dagelijks haar graf en weigert hulp van de mensen in zijn directe omgeving.

After Life, waarvan de eerste twee seizoenen door naar schatting honderd miljoen mensen zijn bekeken, gaat over rouwverwerking. En ook het derde seizoen, dat sinds vorige vrijdag op Netflix staat, is meteen druk bekeken en bediscussieerd. Het geheim van deze reeks is dat er twee snaren worden geraakt, de onbarmhartige grappen richting medemensen (van wie de meesten tobben met het leven), maar ook de gevoelige kant van Tony, die nog het meeste baat heeft bij zijn herdershond, waar hij ook nog voor moet zorgen.

After Life heeft onmiskenbaar therapeutische invloed op de kijker die met eigen leed zit opgescheept. Op het kantoor van de manager van Gervais kwamen na de allereerste uitzending meer dan driehonderd brieven binnen van kijkers die zich op een bepaalde manier herkenden in het verdriet van Tony. Daarna volgde een stortvloed aan reacties, vooral op sociale media.

Verschrikkelijke man

Gervais spaart dit personage in zijn eigen analyse totaal niet. In een radio-interview zei hij: “Tony is in wezen een verschrikkelijke man, maar ik hoop dat de mensen begrijpen dat hij desalniettemin gered moet worden van zijn onmetelijke verdriet. Het verliezen van je grote liefde aan kanker is een van de ergste dingen die een mens kan overkomen.” 

Zelf is Gervais al veertig samen met zijn vrouw en schrijfster Jane Fallon. De angst om haar te verliezen inspireerde hem tot het maken van After Life. 

Heeft Gervais voorgoed afscheid genomen van Tony? Het wordt wel gesuggereerd in het slotbeeld van After Life, maar de komiek heeft sindsdien te kennen gegeven dat hij niet zo makkelijk zijn meest geliefde personage onder de grond wil stoppen. Wie van Tony houdt, moet hem dat maar laten weten. Zijn Twitter-account – goed voor 14,5 miljoen volgers – is een welkom oord voor bewonderaars die hun eigen rouwverwerking delen. Er zijn weinig komische series die dat voor elkaar hebben gekregen.