Gouden Schoen: Hans Vanaken wint opnieuw, Tessa Wullaert beste bij de vrouwen

Hans Vanaken is woensdagavond op de 66e editie van het Gala van de Gouden Schoen voor het tweede jaar op rij verkozen tot Gouden Schoen, de bekroning voor de beste voetballer van het voorbije jaar op de Belgische voetbalvelden. Philippe Clement werd verkozen tot Trainer van het Jaar. Tessa Wullaert mocht haar derde Gouden Schoen ophalen.

Hans Vanaken is woensdagavond op de 66e editie van het Gala van de Gouden Schoen in het Studio 100 Pop-Up Theater in Puurs voor het tweede jaar op rij verkozen tot Gouden Schoen, de bekroning voor de beste voetballer van het voorbije jaar op de Belgische voetbalvelden.

In de verkiezing haalde de 27-jarige middenvelder van vicekampioen en competitieleider Club Brugge het met 322 punten van Antwerp-aanvaller Dieumerci Mbokani (303 punten). Voormalig Genkenaar Ruslan Malinovskyi werd derde met 220 punten. De trofee kreeg hij uit handen van Rode Duivel Vincent Kompany, die vijftien jaar geleden zelf de Gouden Schoen won.

Vanaken is begin 2020 meer dan ooit uitgegroeid tot de absolute orkestmeester bij blauw-zwart, waarmee hij vorig jaar weliswaar naast alle prijzen greep. Geen speler in de Belgische competitie is echter constanter dan Vanaken, die ook nog eens altijd speelt. Als Vanaken draait, draait Club ook en onder zijn leiding hebben de Bruggelingen bij de winteronderbreking al een voorsprong van tien punten opgebouwd op de eerste achtervolgers Charleroi, AA Gent en Antwerp en hebben ze ook nog eens een wedstrijd minder gespeeld dan die laatste twee.

Voor Club Brugge werd het een vierde Gouden Schoen op rij, na José Izquierdo (2016), Ruud Vormer (2017) en Vanaken (2018), een primeur in het Belgische voetbal. In het verleden wonnen spelers van Anderlecht (1960-1962, 1991-1993 en 2010-2012), KV Mechelen (1987-1989) en Standard (2007-2009) drie keer op rij de Gouden Schoen.

Derde Gouden Schoen voor Tessa Wullaert

De absolute vedette van de Red Flames haalde het deze keer in de verkiezing met 220 punten van Janice Cayman (168) en Tine De Caigny (124). Eerder ging de trofee al in 2016 en 2018 naar Wullaert, enkel in 2017 was er met Janice Cayman een andere winnares.

De 26-jarige West-Vlaamse is aan haar tweede seizoen bezig bij City, waarmee ze vorig seizoen de FA Cup en de WSL Cup won. In de Women’s Super League eindigden ze op de tweede plaats en ook dit seizoen staan ze halverwege de competitie op stek twee, op drie punten van leider Arsenal. Wullaert speelt er dit seizoen echter niet altijd en liet eerder al in een interview verstaan niet helemaal tevreden te zijn met de gang van zaken bij City, waar ze niet op haar beste positie uitgespeeld wordt en ze het gevoel heeft dat de Engelse speelsters voorrang krijgen. Vanaf komende maand zal ze er wel een nieuwe coach krijgen, want Nick Cushing maakte begin dit jaar bekend Manchester na meer dan zes jaar te verlaten voor een avontuur in de Verenigde Staten bij New York City FC. Bij de Red Flames is dit seizoen dan weer de kwalificatie voor het EK van komende jaar het hoofddoel. Voor het WK van vorig jaar in Frankrijk konden de Flames zich niet plaatsen.

Philippe Clement is na droomjaar beste trainer van 2019

Voor de 45-jarige voormalige Rode Duivel is het al de vierde individuele onderscheiding in nauwelijks iets meer dan een jaar. Zowel eind 2018 als vorige maand mocht hij al de Trofee Raymond Goethals in ontvangst nemen, voordien werd hij op het Gala voor de Profvoetballer van het Jaar al verkozen tot Coach van het Jaar. Clement is dan ook de kampioenenmaker van Racing Genk, waar hij de architect van het succes was en met de landstitel meteen ook zijn eerste prijs als coach pakte, voor de Genkenaars de eerste trofee sinds de Bekerwinst in 2013.

Na het vertrek van Ivan Leko klonk de lokroep van het Jan Breydelstadion echter te fel en het duurde dan ook niet lang vooraleer de West-Vlamingen met veel bombarie de terugkeer van Clement bekendmaakten. In Brugge was de zomer nog niet voorbij toen Club zich als eerste Belgische team ooit via de voorrondes in het niet-kampioenenspoor voor de groepsfase van het kampioenenbal plaatste. Clement zorgde daarnaast nog voor een unicum door als eerste trainer ooit in België in één seizoen twee teams voor de groepsfase van de Champions League te plaatsen. De Bruggelingen deden het daar met een derde stek in een groep met Real Madrid, PSG en Galatasaray lang niet onaardig en krijgen daarvoor in februari met een zestiende finale van de Europa League tegen Manchester United een mooie beloning. In de Beker zijn de halve finales een feit en in de competitie zit Club met een straatlengte van tien punten voorsprong op de eerste achtervolgers aardig op titelkoers.

Simon Mignolet is doelman van het jaar

De overgang van Mignolet van Liverpool naar Club Brugge was een van de opmerkelijkste transfers van vorige zomer. Blauw-zwart was op zoek naar een betrouwbaar sluitstuk en kwam zo uit bij Mignolet, die bij Liverpool zijn basisplaats al eerder had moeten afstaan, eerst aan de Duitser Loris Karius en later ook aan de Braziliaanse nummer een Alisson Becker.

Mignolet toonde zich meteen als puntenpakker bij Club, waar er met zijn komst een einde is gekomen aan een jarenlange doelmannencarrousel. De Bruggelingen hadden daar ook wel wat voor over, want de opvolger van de Amerikaan Ethan Horvath moest zeven miljoen euro kosten. Met onder meer de kwalificatie voor de groepsfase van de Champions League betaalde de Truienaar die investering vrijwel meteen terug. In dertig wedstrijden dit seizoen bij Club hield hij liefst zeventien keer de nul. In Brugge ligt hij nog tot medio 2024 onder contract.

Yari Verschaeren is Belofte van het Jaar

In de verkiezing haalde Anderlecht-youngster Yari Verschaeren het met 320 punten van Jonathan David (275) en Sander Berge (252).

Voor de amper achttienjarige Verschaeren is het al de tweede individuele onderscheiding, eind vorig jaar werd hij op het Sportgala immers verkozen tot Belofte van het Jaar. 2019 was dan ook het jaar van de absolute doorbraak van het toptalent. Bij Anderlecht was hij vorig seizoen een van de schaarse lichtpunten. Dit seizoen loopt het heel wat minder voor hem bij paars-wit, maar dat weerhield bondscoach Roberto Martinez, die in hem een nieuwe Youri Tielemans ziet, er niet van om hem al bij de Rode Duivels te halen. Verschaeren kreeg er zelfs speelgelegenheid, de teller staat in het begin van dit EK-jaar op drie caps en Verschaeren scoorde ook al. In de met 9-0 gewonnen kwalificatiewedstrijd tegen San Marino mocht hij een strafschop omzetten. In de hoofdstad ligt het Anderlechtse jeugdproduct nog tot medio 2022 onder contract.

Knal van Clinton Mata verkozen tot Doelpunt van het Jaar

Een knal van Club Brugge-flankverdediger Clinton Mata tegen AA Gent is woensdag op het gala van de Gouden Schoen verkozen tot Doelpunt van het Jaar.

Met bijna vijftig procent van de stemmen haalde hij het van een schitterende treffer van Didier Lamkel Zé tegen KV Kortrijk. Het geniale hakje à la Luis Suarez van Club Brugge-aanvaller Emmanuel Dennis in het duel tegen KV Mechelen eindigde op de derde plaats.

Eden Hazard voor de derde keer op rij beste Belg in het buitenland

In de verkiezing haalde Hazard het met 458 punten van Kevin De Bruyne (348) en Romelu Lukaku (248).

Eerder werd De Bruyne in 2015 en 2016 verkozen tot beste Belg in het buitenland. In 2013 en 2014 mocht Thibaut Courtois de prijs in de wacht slepen. Met drie trofeeën is Hazard recordhouder. Naast KDB en Courtois kreeg voormalig bondscoach Marc Wilmots twee keer de onderscheiding, in 2001 en 2002. In 2011 en 2012 was er geen uitreiking van de trofee.

Hazard won vorig seizoen de Europa League met Chelsea vooraleer voor een recordbedrag zijn droomtransfer naar Real Madrid te maken. Bij Real herstelt hij momenteel van een kwetsuur, sinds woensdag traint hij weer mee bij de Koninklijke.

De hoofddoelen voor dit seizoen zijn La Liga, de Champions League, met in de achtste finales een Belgen-duel tegen City, en het EK van komende zomer.